Wat gebeurt er wanneer film uit het scherm breekt en zich als ruimte om je heen ontvouwt? In de installaties van Leopold Emmen bepaalt de ruimte, de locatie en je eigen blik het verhaal.
Met verstilde, droomachtige composities creëren Nanouk Leopold (regisseur van Wolfsbergen en Boven is het stil) en Daan Emmen al vijftien jaar filmische ervaringen die zich losmaken van tijd. Hun samenwerking begon met Close-up (IFFR 2009), een zes uur durende film geprojecteerd op het Hofpoort-gebouw in Rotterdam. Sindsdien speelt architectuur een hoofdrol in hun praktijk: bij Leopold vanuit het belang van de locatie voor een verhaal, bij Emmen vanuit optische illusies en ruimtelijke interventies.
Op IFFR presenteert het duo een nieuwe installatie in drie scènes, opgebouwd uit hergebruikt materiaal. Dat hergebruik sluit aan bij de theatertraditie waarin een personage telkens opnieuw wordt geïnterpreteerd. Hier bewegen personages door kamers die wisselen tussen interieur en filmset; muren, plafonds en meubels veranderen in grenzen, doorgangen en leegtes.
Een verhalende lijn ontbreekt, als bezoeker beweeg je zelf door de scènes. Leopold Emmen biedt geen antwoorden, maar een meditatieve uitnodiging om te ervaren wat cinema kan worden wanneer tijd en ruimte uiteenvallen.