The Beast

In dit science-fiction melodrama zien we hoe verschillende levens uit het verleden worden gedomineerd door de liefde. Drie versies van Gabrielle (Léa Seydoux) leven totaal verschillende levens in 1910, 2014 en 2044. Steeds keren dezelfde geesten terug, zoals een apocalyptisch voorteken en een man genaamd Louis (George MacKay).

Net als bij de hoofdpersoon in Henry James' novelle The Beast in the Jungle, waarop The Beast losjes is gebaseerd, verlamt de angst voor naderend onheil de Gabrielle uit 1910 vanbinnen. Als ze dit aan Louis vertelt, bloeit er een gevaarlijke verhouding op tegen de achtergrond van de grote overstroming in Parijs. Een eeuw later, in Los Angeles, koestert de Louis van 2014 veel kwaadaardigere verlangens voor de aankomende actrice Gabrielle. De Gabrielle van 2044 herbeleeft ondertussen deze herinneringen om haar 'affecten' uit te wissen – een medische standaardprocedure in deze deprimerende toekomst, waarin AI en emotionele steriliteit overheersen.

The Beast, de tiende speelfilm van Bertrand Bonello, vertelt dit ogenschijnlijk epische verhaal over inwendige onrust met indrukwekkende genretierelantijnen. Die spanning is vooral zichtbaar in Seydoux' buitengewoon expressieve gezicht, omlijst door een historisch kostuum, ondergedompeld in zwarte vloeistof, voor green screens of op bewakingsbeelden. Het resultaat is een griezelig voyeurisme dat de grenzen tussen herinnering en realiteit, verleden en heden, en personage en acteur doet vervagen.

– Callum McLean