Overnight Flies

Ongeveer vijf jaar na Persona Beach keerde Georg Tiller terug naar Fårö voor wederom een film met Edward Weki. Van de drie films die ze tot nu toe samen hebben gemaakt is Overnight Flies het werk dat het minste verband houdt met de erfenis van de beroemdste voormalige bewoner van dit eiland, Ingmar Bergman. 

Hoewel je enkele losse parallellen kunt trekken met Het uur van de wolf en Schaamte (1968), moet je de vreemdelingen hier zien als wrakgoed van een wereld in beroering waar ze overbodig zijn. Dit is vooral de film van Weki. Hij loopt rond op het eiland met een videocamera van dubieuze kwaliteit en legt de omgeving vast, zoekend naar reflecties van zijn leven in een andere wereld, zoekend naar een teken van iets groters en milders in de schatkamer die het vaakst over het hoofd gezien wordt: het heden als zodanig. 

Soms wordt Weki vergezeld door Jan, een enigszins mysterieuze kerel, een tikje ascetische einzelgänger die zijn eigen geschiedenis in stilte met zich meedraagt. Overnight Flies is een landschapsfilm, een essay over de tijd die verstrijkt in de ruimte en de schoonheid die te vinden is in de bespiegeling daarvan. Het maakt deze film tot Weki's en Tillers geheel eigen Fårö Document (1970; Ingmar Bergman).

– Olaf Möller