Sebastián Alarcón vluchtte van Chili naar de Sovjet-Unie en had een vrij markante carrière. Eerst ging hij naar de VGIK, de filmschool voor de gehele Unie, en
daarna werkte hij voor Mosfilm, waar hij vooral onbevreesde, populaire
anti-Pinochetfilms maakte, tot de val van de dictator.
Night Over Chile is zijn speelfilmdebuut, waaraan hij werkte met de iets ervarenere, lokale regisseur Aleksandr Kosarev, een van de vele opmerkelijke vaklieden binnen de Sovjetcinema. Het verhaal is klassiek: de politiek ongeïnteresseerde
architect Manuel wordt gearresteerd en vastgezet in het Nationale Stadion. Hij
ziet de beroering in Santiago de Chile, wordt mishandeld door zijn bewakers en
is getuige van massaexecuties, ondertussen zoekend naar iemand met macht aan wie
hij kan uitleggen dat hij onterecht vastzit. De cycli van mishandeling en
geweld, en met name het offer van de communist Juan, maken Manuel tot een verzetsstrijder, zoals vele Chilenen dat zijn. Night Over Chile is misschien wel de meest schrijnende en meedogenloze vroege kijk op Chili kort na
de coup.
Om het werk realistischer te maken gebruikten Alarcón en Kosarev veel grofkorrelige documentairebeelden. Er is een goede reden waarom de film faam
verwierf: hij is boeiend en effectief.