Joymoti Never Left

In 1935 regisseerde de gevierde schrijver Jyotiprasad Agarwala de eerste Assamese film: Joymoti. Deze mijlpaal in de Indiase cinema heeft een moeizame geschiedenis: de film verdween rond de periode waarin India onafhankelijk werd, kwam begin jaren 70 weer deels boven water, en in de loop der tijd werden meer filmrollen teruggevonden.

De staat van deze kopieën is zeer pover, maar meer is er niet. In zekere zin staat dit symbool voor de staat van de Assamese cultuur, wat het startpunt vormt voor Joymoti Never Left. In een toekomstig Assam hebben regenbuien grote delen van de staat verwoest en spreken slechts een paar mensen de taal nog. Een etnograaf ontdekt een dagboek dat hij niet kan lezen omdat het geschreven is in het Assamees, waarna een historicus het voor hem vertaalt. Het is geschreven door Satyashree Agarwala Das, de dochter van Agarwala, die ook ingaat op het maakproces van de film. Een andere getuige die we horen is de achterkleinzoon van Agarwala, Raghu Pratap, die filmmaker wil worden – en die niet alleen zichzelf speelt, maar ook de etnograaf, en tevens in de huid kruipt van Agarwala.

Verleden, heden en toekomst worden één in dit essay over cultureel erfgoed en de verschillende politieke en spirituele dimensies ervan.

– Olaf Möller