It Is Lit

Christian Salmons non-fictieboek Storytelling schetst de waanzin van het neoliberale businessmodel: constant ontwricht het zichzelf en schaft het tradities af, terwijl het tegelijkertijd totale emotionele overgave van werkkrachten eist. De Zweedse werknemers in It is Lit hebben zich deze voorwaarden eigen gemaakt, wat blijkt uit hun verwarde, tegenstrijdige en zelfs sociopathische gedrag. Vooral Johan, die veranderingen in het bedrijf vreest en daarop zijn plannen baseert – terwijl hij spookgeluiden hoort van lang geleden uitgevoerde bouwwerkzaamheden. Hij wordt gedreven door de droom ooit een kasteel te bezitten – maar zijn fantasie blijkt op drijfzand gebouwd.

Viktor Israel Strands zwart-witte low-budget film toont de deprimerende, nachtmerrieachtige kant van satirische kantoorcomedies als The Boss of It All (Lars von Trier, 2006). In dit geval is er geen fysiek kantoor: de personages dolen rond als in een vroege Fassbinderfilm, komen samen op troosteloze plekken in de open lucht en zitten in elkaar gedoken onder de avondhemel. Het versnipperde verhaal weerspiegelt de gedecentraliseerde hedendaagse werkomstandigheden. Uiteindelijk vervaagt ook de werkelijkheid. Basale menselijke interactie is, uiteraard, het eerste dat te lijden heeft onder dit helse systeem: af en toe port Johan zijn collega’s om te kijken of ze nog wel aanwezig zijn. Maar is Johan zelf eigenlijk wel aanwezig?

– Adrian Martin