Head South

In deze vurige coming-of-agekomedie met een venijnig staartje raakt een jongen op een privéschool geobsedeerd door postpunk. Na zijn thriller Lone Wolf (2021), die op IFFR in première ging, schetst Jonathan Ogilvie in zijn vierde speelfilm een levendig beeld van in 1979 opgroeien in Christchurch, Nieuw-Zeeland. Angus is een goedgelovige tiener, zich bewust van zijn klasseprivileges, zijn lange haar en vooral zijn gebrek aan muziekkennis. Hij doet er alles aan om erbij te horen en zijn draai te vinden, maar met zijn goedbedoelde geouwehoer vervreemt hij zijn echte vrienden van zich. Voor hij het weet ziet Angus zich gedwongen om op te treden met een band die (nóg) niet bestaat.

Head South is Ogilvies semi-autobiografische ode aan de postpunksubcultuur. De zonovergoten visuele stijl biedt ruimte voor vlijmscherpe inzichten, droevige details en vreemde voorgevoelens. Voor Angus en anderen is het najagen van onverdiende bravoure een afleiding van hun situatie thuis. Toch haalt de film een hoop lol uit het doen alsof, waarbij het meest ongeveinsde veinzen wordt beloond: misschien is volledig de plank misslaan wel de oprechtste vorm van doe-het-zelven. Maar als je in dit kleine stadje te hard naar jezelf op zoek gaat, vind je misschien wel meer dan je lief is.

– Callum McLean