De klassieke Slavische heks Baba Jaga wordt veranderd in een “prehistorische godin uit de tijd van het matriarchaat” met found footage uit de archieven van de Poolse Educatieve Filmstudio. Deze transformatie roept gelaagde reflecties op verwantschap en identiteit op, met als gids een kind dat worstelt met binaire genderrollen. De vaak seksistische en antropocentrische beelden, die dienden als lesmateriaal in de tijd van het communisme, worden hier gebruikt voor een ontroerend portret van een matriarchale familie van mensen en dieren die streeft naar vrijheid en empowerment.