Adagio

Rome vandaag: de Eeuwige Stad wordt ingesloten door brand. In het centrum, dat geteisterd wordt door corruptie en geweld, bundelen drie oude gangsters hun laatste krachten om een jongen te redden die de verkeerde persoon teleurgesteld heeft.

In de virtuoze handen van filmmaker Stefano Sollima (Sicario: Day of de Soldado, 2018; Suburra, 2015) is Adagio, met zijn droge, meedogenloze stijl, een cinematografische duik in het criminele hart van Italië. Het is een portret van het einde van het ene en het begin van een nieuw, onverbiddelijk maffiatijdperk. Onze hoofdfiguren zijn wat nog rest van La Banda della Magliana, een historische (en echte) criminele organisatie die Rome decennialang in zijn greep hield. De laatste overlevende bendeleden stevenen af op een roemloos einde. Maar ze weerstaan de roep van het verleden niet, en langzaam maar zeker zullen ze hun allesvernietigende duivels ontbinden. 

Met een sterrencast, onder wie Pierfrancesco Savino, Toni Servillo, Valerio Mastrandrea en het jonge talent Adriano Giannini, verhaalt Adagio over de conflicten tussen verschillende generaties criminelen. Maar bovenal is Adagio een momentopname van een infernaal Rome, dat moet branden voor zijn eindeloze zonden. Het toneel van een menselijke tragedie die gedoemd is zichzelf te herhalen.

– Rebecca De Pas