Tage

Terwijl hij bezig was aan de film Cinematic Letters kreeg trouwe IFFR-gast Peter Schreiner te horen dat hij kanker had. Hoewel het project werd afgeblazen omdat het logistiek te zwaar zou zijn, kon Schreiner het maken van een nieuwe film niet uit zijn hoofd zetten. Maar wat kun je doen als je geliefde camera en statief te zwaar zijn om te dragen en een eenvoudige scène voorbereiden een beproeving is? 

Tage is geen verslag van Schreiners strijd tegen de ziekte – er wordt zelfs enkel zijdelings naar verwezen. Hij zag zijn zieke lichaam bovenal als een artistieke uitdaging: Wat is er mogelijk? Welke opties en perspectieven biedt deze toestand? En wat kan er uit voortkomen? Merkwaardig genoeg werd Tage een variant op zijn laatst voltooide film, Garten (2019): een ingetogen film die bijna geheel bij hem thuis gefilmd is, met rollen voor hemzelf, zijn geliefde vrouw Maria en een aantal vrienden. Het is ook een terugkeer naar een intieme filmvorm die hij voor het laatst gebruikte in Kinderfilm (1985). Met dit alles streefde Schreiner in Tage naar – en bereikte hij wederom – een nieuw niveau van artistieke vrijheid, want geen van zijn eerdere werken ontvouwt zich zo lichtvoetig als dit. Het is pure stream-of-consciousness in dagboekvorm; een film die even openhartig is als Schreiners rusteloze, zoekende ziel en zijn immer nieuwsgierige hart.

– Olaf Möller