La Palisiada

Het is een onmogelijke opgave om alle afgevuurde schoten in de filmgeschiedenis te tellen – zo veel bloed vergoten, zo veel onverschilligheid tegenover dood en verdriet.

In La Palisiada worden slechts twee schoten gelost, met een kwart eeuw ertussen, en het is aan de kijker het verband te vinden. Het eerste schot, in chronologische volgorde, is de officiële executie van een man die Bodhan heet in het Oekraïne van 1996. De politie zag in hem de moordenaar van een kolonel. Scenarist-regisseur Philip Sotnychenko’s keuze voor 1996 is niet toevallig: hoewel Oekraïne sinds 1991 onafhankelijk was, leefde het land in die tijd nog steeds in het stagnerende post-Sovjetcontinuüm, een soort wazig, desoriënterend limbo dat meesterlijk verbeeld wordt door de VHS-esthetiek en de fragmentarische tijdlijn van de film. In 1996 werd in Oekraïne ook de laatste gevangene geëxecuteerd – een overblijfsel van het onderdrukkende Sovjettijdperk.

La Palisiada toont niet alleen de barbaarsheid van een door de staat opgelegde moord (zoals in Kieślowski’s Krotki film o zabijaniu, IFFR 1989), maar ook het ongeduld en de corruptie van een politie en justitie die zich niet om individuen bekommeren. De film draait om twee rechercheurs, hun gezinnen en de vervreemding waarvan hun dagelijkse leven doortrokken is – een alomtegenwoordig onbehagen dat tot ver in de toekomst zal doordringen. Ook, vanzelfsprekend, tot op de dag van vandaag. 

– Adrian Martin

Deze film is onderdeel van de vfonds Freedomline. Klik hier voor een overzicht van de andere films die geselecteerd zijn binnen de vfonds Freedomline.