Terwijl de wereld overstelpt wordt door genocide, oorlogen en opstanden, besluiten de godin Kali en haar talloze verschijningsvormen fysiek op aarde te verschijnen. Maar ze lijken niet uit te zijn op het oplossen van aardse problemen. Al zwervend door huiselijke, industriële en beboste landschappen, terwijl ze de banaliteiten en verschrikkingen van het aardse leven bespreken, worstelen ze met liefde, verlangen, geweld en andere menselijke smarten.
Ashish Avikunthaks Kali of Emergency, zowel ondoorgrondelijk als fascinerend, provocerend maar nooit schandelijk, onthoudt zich van een simpele dramatische bewerking van deze premisse. De film strooit daarentegen met een reeks abstracte taferelen waarin de goden afwisselend monotoon en ritmisch commentaar leveren op hun profane ervaringen, terwijl hun menselijke vormen, en met een masker van Kali op, afgemeten gebaren en rituele bewegingen maken.
Kali of Emergency plaatst twee types Hindoe-iconografie naast elkaar door de gedetailleerd geklede en gestileerde goden zoals ze algemeen afgebeeld worden, te vermengen met de sobere vormen die te zien zijn op premoderne schilderijen en tempelbeelden. Avikunthaks artistieke moed bestaat uit het verwerken van deze beladen referenties – een mijnenveld door de opkomst van het hindoenationalisme – tot een eigenzinnige spirituele visie die ze scheidt van praktische doeleinden en die de nadruk legt op de lokale, heterogene aspecten van de Indiase geloofsbeleving. Kali of Emergency, vol lichtgevende beelden, is een schoolvoorbeeld van het eigenzinnige en persoonlijke oeuvre van Avikunthak.