Dalva

Dit even schrijnende als opvallend begripvolle speelfilmdebuut van de Belgische schrijver en filmmaker Emmanuelle Nicot laat de reis zien van Dalva, een meisje op de rand van de puberteit dat moet leren om weer een kind te worden.

Terwijl ze de sensatiezucht vermijdt die zo typisch is bij gevallen met opgesloten kinderen, en put uit haar onderzoek in een noodopvang voor jonge misbruikslachtoffers, focust Nicot zich op Dalva’s verwarring als ze plots in een opvanghuis voor jongeren wordt geplaatst. Ze betreedt deze wereld vol woede en weerstand, en heeft moeite met begrijpen dat de liefde die ze deelde met haar vader niet was wat ze dacht.

Nicot onthult een verleden van trauma, controle en leugens, Dalva aangedaan door haar vader, die zijn verdwenen vrouw verving door zijn dochter – de overeenkomst in kleding wordt duidelijk bij een reünie van moeder en dochter.

Dalva’s verhuizing naar de opvang is aanvankelijk ontnuchterend, en de vervreemding wordt nog versterkt doordat ze begint te puberen, waardoor ze verscheurd wordt tussen zich vastklampen aan haar ontwikkeling tot volwassen vrouw en het verlangen om te redden wat er te redden valt van haar jeugd. Gaandeweg ondergraaft de steun van kamergenoot Samia en maatschappelijk werker Jayden de illusies die gecreëerd waren door haar vaders manipulatie. Hierdoor komt Dalva’s hele kijk op zichzelf op losse schroeven te staan en moet ze haar leven opnieuw vormgeven, terwijl ze haar jeugd en de kameraadschap van adolescentie ontdekt.

– Ol Marin