Copenhagen Does Not Exist

Een paar maanden geleden is Ida spoorloos verdwenen. Als ze niet terugkomt en haar lichaam niet wordt gevonden, krijgt haar vader een vreemd idee: hij trekt zich met Ida's partner, Sander, terug in een ruim, leeg appartement voor een gesprek dat deels een verhoor, deels psychotherapie en deels een bekentenis is. Het verhaal van Sander is angstaanjagend, bijna een spookverhaal, en gaat over een jong stel dat zich langzaam van de buitenwereld afkeert.

Martin Skovbjergs tweede speelfilm is een fraai ogend, elegant monster: kalm en ingetogen van buiten, maar ziedend van binnen. Warme kleurschakeringen, zo smaakvol dat je het er koud van krijgt, bepalen de uitstraling van de film; stemmen worden zo zelden verheven dat de lichtste stembuiging al voelt als de incisie van een scalpel. Alles is beschaafd en dat is precies waar Ida en Sander aan wilden ontsnappen – ogenschijnlijk.  

Copenhagen Does Not Exist is in de eerste plaats een thriller; een kat-en-muisspel waarbij je steeds minder zeker weet wie wat is – wie daadwerkelijk de dader en wie het slachtoffer is. Maar daarbinnen schuilt iets wat veel verontrustender is dan een goedgemaakte thriller: een bespiegeling op de aard van inlevingsvermogen en kijken – de pijlers van cinema.

– Olaf Möller