Awakening

Kati is nog maar amper een tiener, maar al op zichzelf aangewezen. Haar moeder is dood en haar vader werkt ver weg in een ijzergieterij. Toch is ze niet alleen: de geest van haar moeder zoekt haar soms op, als ze wordt opgeroepen uit behoefte of verlangen. Ook aardsere personages zoals een jonge boekverkoper vullen de leegtes in haar leven.

Het lijkt veelzeggend dat Judit Elek haar eerste speelfilm met een joods thema (Memories of a River) opvolgt met een film die sterk verweven is met haar eigen leven, zelfs zo sterk dat ze soms naar Awakening verwijst als ze iets uit haar tienerjaren wil toelichten. Het is fictie, maar het grootste deel van Awakening is gebaseerd op Eleks herinneringen aan de stalinistische jaren. Dit komt vooral naar voren in de details, zoals de films die Kati kijkt, die haar eigen lievelingsfilms waren als kind.

Esthetisch verschilt de film sterk van haar eerdere werk: de documentaireachtige, gespannen energie die in Memories of a River al minder aanwezig was, is nu verdwenen en vervangen door een beheerste, visueel rijke klassieke stijl, alsof ze behoefte had aan een zekere striktheid om haar eigen verhaal toegankelijk en universeel te maken.

– Olaf Möller