Tijana Petrovic verkent de nauwe wisselwerking tussen landschap en technologie aan de hand van de militaire vestingwerken langs de kust van baai van San Francisco. De camera, die nauwgezet de vooruitgang op het gebied van macht en visie registreert, beweegt zich tussen de bewaard gebleven bouwwerken uit vervlogen tijden, terwijl het beeld verdwijnt in een permanente mist. De verbluffend mooie beelden en de essayistische benadering van de film contrasteren met het langzaam eroderende landschap en de snelle veroudering van oorlogsbouwwerken.