Gordel… Spiegels… Handrem… Koppeling… Vader, met een gipsbeen op de achterbank, bromt rijinstructies. Zijn hyperenergieke zoontje danst en springt de auto rond. Er wordt gekibbeld over de zieke hond in de kofferbak, maar vanuit de passagiersstoel probeert moeder vooral om de stemming luchtig te houden. Zwijgzaam stuurt de oudste zoon dit onstuimige reisgezelschap, waar hij niet helemaal bij lijkt te horen, door weidse Iraanse landschappen.
Het doel van de chaotische familietrip sijpelt door de kieren van dit tedere, licht absurdistische speelfilmdebuut, waarmee Panah Panahi, zoon van de invloedrijke regisseur Jafar Panahi, een volkomen eigen idioom introduceert. In dialogen komen liefde en vriendschap voorbij, naast de merites van Batman, Lance Armstrong en 2001: A Space Odyssey. Met visuele humor en een prominente soundtrack, die Bach en nostalgische Iraanse popsongs combineert, schetst de film een gevoelig portret van een gezin dat de pijn van een naderend afscheid wanhopig tracht uit te stellen.
Film details
- Productieland
- Iran
- Jaar
- 2021
- Festivaleditie
- IFFR 2022
- Lengte
- 90"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Tralala
Mathieu Amalric schittert als een moderne troubadour in deze droogkomische Franse musical die van Parijs naar Lourdes trekt.
-
Harbour
-
-
Quién lo impide
Vijf jaar lang filmde Trueba een groep Spaanse tieners. Geen script, vrij van vorm, vol van dromen maar nooit naïef. Ontroerend generatieportret.
-
Harbour
-
-
Noche de fuego
Drie jonge meisjes proberen zo normaal mogelijk op te groeien in een afgelegen bergdorp, dat wordt beheerst door drugskartels.
-
Harbour
-