In 1968 begint Chantal Akerman haar oeuvre met het opblazen van haar kleine keuken. Later omschreef ze haar debuut als “het spiegelbeeld
van Jeanne Dielman”, waarin iemand die geen regels nodig heeft de
levensrituelen aan flarden knalt. De moeder, het centrale motief in haar werk
en het middelpunt van haar laatste film No Home Movie, is opvallend afwezig.
Ook in dit verzamelprogramma
-
Bread
Bread richt zich op de symbolische rol van voedsel, met name door de gender-gestuurde machtsongelijkheid in de amusementsindustrie te benadrukken. -
Belladonna
Een aantal sombere pratende hoofden beschrijft openhartig hun meest persoonlijke en perverse opvattingen over seks, geweld en andere familieaangelegen -
Semiotics of the Kitchen
Een vrouw staat in een keuken, omringd door keukenhulpjes, die ze één voor één oppakt en alfabetisch benoemt met nauwgezet -
Mixed Messages
Experimentele videocollage onderzoekt gender-clichés in de populaire cultuur, en sluit af met een postmoderne versie van de Doos van Pandora. -
Play Boy
Een experimentele film samengesteld uit de restanten van seksshops en pandjeshuizen op Times Square uit begin jaren tachtig. Rauw, zintuiglijk en hypn
Film details
- Productieland
- België
- Jaar
- 1968
- Festivaleditie
- IFFR 2020
- Lengte
- 11'
- Medium/Formaat
- DCP
