Vier eeuwen voor het begin van onze jaartelling schreef Aristofanes de komedie Ornithes. Daarin verlaten twee mannen hun geboorteplek, op zoek naar een beter leven. Ze arriveren in het bos van de vogels en ontmoeten Hoopoe, de man die een vogel is geworden.
Deze Griekse komedie is een mijmering, een ontdekkingstocht, een essay en misschien ook wel een aanklacht. De film mixt sprekende hoofden met theater, straattaferelen en prachtige vergezichten. Het fundament is een verlangen naar vrijheid maar ook de obstakels die de mensheid zichzelf oplegt om die vrijheid te vinden; muren om een land, sociale conventies, regels. Kinderen schommelen om die tinteling in hun buik te voelen, die evolutionaire herinnering aan hoe het was om door de lucht te suizen.
In de lucht kun je alle kanten op, stelt de man die niet meer lopen wil maar vliegen. “Zwaartekracht is sterfelijkheid”, zegt een ander. Ondertussen gaan twee mannen op zoek naar vogelman Hoopoe.