The Day I Lost My Shadow

In Damascus probeert de jonge apotheker Sana het leven van haar zoon zo normaal mogelijk te laten verlopen. Het is 2012, het begin van de oorlog in Syrië, en water, gas en elektriciteit zijn schaars. Sana hoort dat er in een nabijgelegen stadje gasflessen te koop zijn. Ze begint een zoektocht die na een onverwachte wegversperring al snel uit de hand loopt. Onderweg ervaart ze the kindness of strangers, maar beleeft ook haar ergste nachtmerrie. In een olijfboomgaard ontdekt ze dat mensen hun schaduw kunnen verliezen, alsof ze iets van zichzelf kwijtraken door een traumatische oorlogservaring.

Na een aantal documentaires over vluchtelingen heeft Soudade Kaadan met haar meeslepende vertelling de overstap naar fictie gemaakt. Haar documentaire-achtergrond is duidelijk zichtbaar in het natuurlijke spel, het handheld-camerawerk en het hyperrealisme van Sana’s panische reis, met een uitstapje naar het magisch-realisme. In Venetië won ze er de Luigi De Laurentiis Award voor Beste Debuut mee.