Le psychodrame
Een van Roberto Rossellini’s grootste talenten was overleven. Bij elke dip in zijn carrière vond hij wel een uitweg. Na de onfortuinlijke opnamen van Dov’è la libertà…? (waar hij in 1953 aan begon en er halverwege mee stopte, waarna Mario Monicelli de productie een jaar later voltooide, zonder naamsvermelding) en de sarcastische desinteresse van publiek en recensenten voor Angst (1954), wendde Rossellini zich tot het maagdelijke terrein van de televisie en nam hij drie psychodrama’s op die waren ontwikkeld door Jacob Levy Moreno, een pionier van de groepspsychotherapie.
Zo was Rossellini weer waar hij het liefst was: in het epicentrum van de tijdgeest – psychodrama was destijds een rage in de therapiewereld. Maar net als bij Dov’è la libertà…? liep Rossellini halverwege weg – en dit keer was er niemand die het afmaakte. Nu het materiaal uit 1956 toonbaar is gemaakt, blijkt Le psychodrame een onverwacht sleutelwerk in het veelzijdige oeuvre en de nalatenschap van Rossellini.
Film details
- Productieland
- Frankrijk
- Jaar
- 1956
- Festivaleditie
- IFFR 2019
- Lengte
- 53"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Maritime Climates
De kleurrijke muzikale komedie Maritime Climates uit 1974 was mogelijk een briljante politieke satire. Deze overgebleven fragmenten laten zien waarom.
-
Double Ghosts
In 1995 filmde Raúl Ruiz La comedie des ombres in Taiwan maar kwam nooit toe aan de montage. George Clark is benieuwd hoe dit werk eruit had ku
-
Revisited
Zanussi laat de hoofdpersoon uit zijn vorige film over de zin van het leven discussiëren met personages uit zijn eerdere films.