Coureur

Als zoon van een profwielrenner groeit beugelbekkie Felix Vereecke op in het wielercircuit van Vlaanderen. Het is een besmettelijk milieu, gekenmerkt door geweld, alcohol en competitiedrang. Uiteraard wil Felix als volgroeide tiener zijn eigen vader voorbijstreven. Hij sluit zich aan bij een semiprofploeg in fietswalhalla Italië om daar naar de overwinning te fietsen, ook al kost het hem zijn lichaam.

In dit semi-autobiografische speelfilmdebuut duikt de Vlaamse scenarist en regisseur Kenneth Mercken in zijn eigen wielerverleden. Dat levert een kritische blik op van het wielrenwereldje rond de millenniumwisseling, toen de sport zich obsessief bezighield met chemische hulpmiddelen als EPO. Als een soort proefkonijn wordt Felix volgespoten met middelen om zijn prestaties te verhogen. Die focus op verboden substanties lijkt door te dringen in het DNA van deze film, want Mercken stort zich met een indringende cameravoering op het broze lijf van Felix. Zo maakt hij het slopende leven van renners haast lichamelijk voelbaar.

Zie ook Big Talk Coureur.