Aren't You Happy?

Melancholische meisjes kunnen volgens het titelpersonage als volgt getypeerd worden: ze dwalen rond, ze praten, ze hebben seks en verder gebeurt er niets. Toch valt er genoeg te zien in de veertien episodes waar deze postmoderne komedie uit bestaat. Alle staan ze in het teken van een nieuwe ontmoeting en een poging van het meisje om resonantie te vinden met mensen in de wereld om haar heen. De episodes zijn even theatraal als kleurrijk: van een ritje op een eenhoorn langs een neonverlicht industrieterrein tot aerobics met baby's; niets is te gek in Susanne Heinrichs sprookjesachtige, speelse en absurdistische wereld.

Achter de façade van pastelkleuren, strak georkestreerde decors en poppy neonlichten lijkt echter ook een leegte schuil te gaan. In haar zoektocht naar de volgende slaapplek waant het meisje zich als een toerist in haar eigen leven. En in de gesprekken met haar bedpartners vindt ze geen verbinding, maar enkel een lege echo van zichzelf.