Alva

Henrique is een stugge Portugese keuterboer die afgezonderd van de buitenwereld ergens in de heuvels woont. Dat er iets mis is, begrijp je als een sporadische passant vraagt of er nog nieuws is over zijn dochters. De volgende dag rijdt hij naar een dorp in de buurt, achtervolgt iemand en doet iets verschrikkelijks. Daarna vlucht hij de heuvels in. De bijna woordeloze tweede helft volgt Henrique terwijl hij zich schuilhoudt. Af en toe klinken stemmen of scheert een helikopter over. Aan het eind keert hij terug naar het dorp.

Ico Costa gebruikt nadrukkelijk een elliptische vertelstijl zodat de kijker een man kan maken uit de klei die hij ons geeft. Wie is Henrique? Is zijn daad te begrijpen? Klopt het als hij zegt dat hij niemand pijn wilde doen? Ondertussen, bijna terloops, passeert de schoonheid van het landschap. Henrique wast zich in het water van een rivier – een rivier genaamd Alva.