Een zomer lang verbleef de Portugese filmmaakster Teresa Villaverde bij de Italiaanse cultregisseur Tonino De Bernardi, die onder meer een versie van Sofocles’ Elektra verfilmde met alleen dorpsgenoten in de hoofdrol. Ze zit aan tafel als de familie in de tuin bijeenkomt, ’s avonds op de achterbank van de auto op weg naar huis of luistert naar de verhalen van de vrouw bij wie De Bernardi kaas en eieren koopt.
Door Villaverde’s camera verandert het terloopse in het sublieme. Als ze de lange, lege tafel in de tuin laat zien, voel je de familie die hier samenkwam. Ze laat herinneringen zien door naar het nu te kijken, naar de gezichten en lichamen en het huis waar ze wonen, en door te luisteren naar wat er gezegd en verzwegen wordt. Korte zinnen en kleine bewegingen tussen De Tonino en zijn vrouw Mariella zijn genoeg om een leven van liefde, wijsheid en soms verdriet te laten zien.
Film details
- Productieland
- Portugal
- Jaar
- 2018
- Festivaleditie
- IFFR 2018
- Lengte
- 105"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Good Luck
Servische mijnwerkers vinden hun evenbeeld aan de andere kant van de oceaan, in de tropische hitte van een illegale Surinaamse goudmijn. Een aandac
-
Radiance
Het oor wil ook wat: de Japanse Misako schrijft audiodescripties voor blinde en slechtziende filmkijkers. In haar feedbackpanel krijgt ze botte kri
-
L’amant d’un jour
Een filosofiedocent huisvest zijn drieëntwintigjarige dochter met liefdesverdriet en een drieëntwintigjarige student met wie hij een verh