De wereld kijkt toe na de dood van een dictator. De Albanese kunstenaar Adrian Paci maakte Interregnum met behulp van beelden uit officiële televisiearchieven. De film beslaat één hele eeuw en verbindt verschillende Communistische samenlevingen door middel van de gedeelde taal van rouw. Wisselend tussen close-ups en overzichtsshots van de massa maakt de film ons deelgenoot van een climax waarbij de manipulatie van diezelfde massa en de depersonalisatie van individuen steeds duidelijker worden.
Ook in dit verzamelprogramma
-
Je suis un monstre
Barmhartige visuele vertelling over een vrouw die denkt dat ze een monster is. Een verfijnd en ingetogen staaltje cinematografie neemt ons mee naar
-
Eight Images from the Life of Nastya Sokolova
Nastya Sokolova is een van de vele overgekwalificeerde afgestudeerden in Rusland. Deze documentaire toont het onwaarschijnlijke scala aan werkervar
-
WHAT’S THE DAMAGE
Een provocatie tegen dominante machtsstructuren die gevoelens van chronische onzekerheid, protest en onenigheid versterken, met een mengeling van g
Film details
- Productieland
- Albanië
- Jaar
- 2017
- Festivaleditie
- IFFR 2018
- Lengte
- 18"
- Medium/Formaat
- File
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Maskirovka
Lagen stop-motionbeelden gemonteerd tot een flikkerende razernij. Demonstranten en soldaten op het Maidanplein vloeien over in Kievs alternatieve h
-
Between Relating and Use
In Nazli Dinçels nieuwste werk worden citaten zorgvuldig in een 16mm-filmoppervlak geëtst en keren we naar binnen om te zien hoe we onz
-
The Drift
In deze scherpe documentaire over het verzet tegen de vooruitgang ten koste van de geschiedenis, vervlecht Maeve Brennan drie verhalen over mannen