I Am Not a Witch

Geloof in hekserij is springlevend in ruraal Zambia. Dat ondervindt Shula, een achtjarig zwervertje, als ze nietsvermoedend een dorp binnenloopt en wordt aangezien voor een slechte geest. Na een kort volksgericht wordt ze ondergebracht in een heksenkolonie, waar ze met een lang wit lint wordt vastgebonden om te voorkomen dat ze wegvliegt. Overdag moet ze met de andere heksen werken op het land of liedjes zingen voor toeristen. Shula's lot lijkt te verbeteren als mijnheer Banda, een opportunistische ambtenaar, zich over haar ontfermt om 'samen zaken te doen'. Hij laat haar rechtspreken, regen maken en zelfs optreden in een tv-show.

I Am Not a Witch laat haarfijn zien hoe hekserijbeschuldigingen vaak andere vormen van machtsmisbruik en vrouwenhaat zijn. Maar dit is geen antropologisch beeldessay. Er zitten sprookjeselementen in, Vivaldi klinkt op de geluidsband en de ondertoon is onmiskenbaar satirisch. Een wonderlijk hybride film van een veelbelovend debutant.