The Burglar

Eerst de woestijn, die Yaeli moet doorkruisen als ze van haar werk in een kuuroord aan de Dode Zee naar huis gaat. Dan de ravage na een inbraak in haar appartement, waar Yaeli met haar moeder woonde totdat haar moeder zonder enig bericht verdween. Vervolgens Yaeli's wanhopige voicemailberichten, die onbeantwoord blijven. Bij elkaar weerspiegelt het op treffende wijze de ontredderde toestand waarin de tiener zich plotseling bevindt.
Wat volgt, zou je een spoedcursus volwassenwording kunnen noemen. Lihi Kornowski speelt Yaeli als een meisje dat haar emoties lang afschermt, uit zelfverdediging misschien. Na wat er gebeurd is, is ze niet meer aan regels gebonden. Niets wat haar tegenhoudt om - jong, onafhankelijk en een tikje roekeloos - ook aan het inbreken te slaan. Om zo, in het geheim, te proeven van andere levens, getuige te zijn van dingen die ze mist. Ze neemt niet alleen geld weg, maar ook andere, meer persoonlijke zaken. Een gehoorapparaat, een lipstick die haar vrouw maakt, zelfs andermans dromen eigent ze zich toe. Ze kan iedereen worden, maar wie is ze zelf?
Realiteit, fantasie en symboliek lopen in het strak vormgegeven The Burglar op een subtiele manier in elkaar over. De ontmoeting met een aardige Duitse geoloog helpt Yaeli weer een houvast te vinden. Maar er is ook die luipaard in de dierentuin waar ze zich op een geheimzinnige manier mee identificeert.