Los territorios

Het is een wonder dat deze film überhaupt bestaat, zo lijkt het. De eerdere drie keren dat hoofdpersoon, producent, distributeur en nu regisseur Iván Granovsky aan een film begon, zo vertelt hij met veel gevoel voor zelfspot, liepen uit op een fiasco. In de voetsporen van zijn vader dan maar, een beroemde journalist die Granovsky zijn liefde voor geopolitieke verhoudingen bijbracht. Maar een documentaire over conflicthaarden valt niet mee, zo blijkt. Van Griekenland tot Brazilië, van Baskenland tot Jeruzalem, Granovsky is te laat, te vroeg of op de verkeerde plek. Hij stelt rammelende vragen, krijgt vage antwoorden, en ondertussen blijft zijn moeder hem mailtjes sturen dat hij zijn creditcardschulden aan haar moet afbetalen. 
Los territorios is een film die je kunt lezen als een krant, aldus Granovsky. En daarin is naast maatschappelijke betrokkenheid ook plaats voor een portret van een dolende dertiger, die in een wereld vol mogelijkheden leeft, maar geen idee heeft waar hij zal beginnen.