Het doet zo zeer

Hoe is het om ouder te worden met een beginnende vasculaire dementie? En hoe wordt dat ervaren door naasten? Succesvol schrijver Heleen van Royen heeft de zorg voor haar bejaarde moeder op zich genomen. Tegelijk filmt zij hun veelvuldig samenzijn. Daaruit blijkt hoezeer het bestaan van mevrouw Breed toenemend gepaard gaat met verwarring en onhoudbare pijnscheuten – momenten die ze met een mantra bezweert. Hulp, goede raad en een rollator weigert ze regelmatig, hoewel ze ook dankbaar is voor de steun van haar betrokken dochter.
Van Royen filmt een bewogen jaar lang het samenzijn met haar kwakkelende moeder en de contacten met allerhande zorgverleners, specialisten en familieleden. De camera filmt vaak vanaf een statief moeder en dochter in conclaaf – op de bank, in het ziekenhuis, tijdens fysiotherapie of buiten in de tuin. De beelden zijn zorgvuldig samengesteld door Mirei Franssen. Het resultaat is een openhartig, hartverwarmend én hartverscheurend portret van een dochter en een moeder in de spreekwoordelijke herfst van haar leven.