Aan de hand van een Star Trek-scène waarin ‘science officer’ Spock 200 jaar in de toekomst een filmstrook bestudeert, mijmert de voice-over van de filmmaker over toekomstige generaties en hun relatie met film. Wordt digitale kwaliteit de onbetwiste maatstaf die de waarde van een film bepaalt? Of nemen films op celluloid een aparte positie in en blijft men film waarderen “als specifieke levensvorm, als medium en materie”?
Cinema Futures verkent zowel de unieke kwaliteiten als de vergankelijkheid van film. Filmmakers en kunstenaars (Martin Scorsese, Christopher Nolan, Tacita Dean) spreken liefdevol over de specifieke eigenschappen van celluloid, terwijl archivarissen het immense werk tonen dat nodig is om de oneindige kilometers film te bewaren. Is dit een hopeloze missie? Of moeten we ons er gewoonweg bij neerleggen, zoals Scorsese stelt, dat cinema altijd mensen nodig heeft die zorgdragen voor het medium? Een samenspel van technologie en economie beslist over het lot van de zevende kunst.
Film details
- Productieland
- Oostenrijk
- Jaar
- 2016
- Festivaleditie
- IFFR 2017
- Lengte
- 126"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
P.O.V. Window Nr. 15 Rotterdam
Line Boogaerts houdt zich vooral bezig met het beschilderen van ramen met behulp van gekleurde olie of zeep en borstels, en met trekkers en andere
-
The Great Silence
Arecibo, ’s werelds grootste radiotelescoop, bevindt zich in Esperanza, Puerto Rico, waar ook een bedreigde papegaaiensoort voorkomt.
-
Peter Kubelka Presents: Bread, Butter and Other Metaphors
“Kunstvoorwerpen kunnen eetbaar zijn, zoals een beboterd sneetje brood, of oneetbaar, zoals een beeldhouwwerk.” Avant-gardemonumen