Het ging Italiaanse pornografen in de jaren zestig tot tachtig niet louter om geld. In deze documentaire terugblik, met veel ongecensureerde fragmenten, verbinden ze hun destijds vaak illegale films met de strijd om politieke, culturele en persoonlijke vrijheden. Onder hen pionier Lasse Braun, die het Deense parlement inspireerde porno te decriminaliseren, Giuliana Gamba, de eerste vrouwelijke pornoregisseur van Italië, en Riccardo Schicchi, die pornoster Cicciolina (later de muze van Jeff Koons) tot Italiaans parlementslid gekozen hielp worden. Filmcriticus Marco Giusti wijst erop dat arthousefilms als Last Tango in Paris (1972) tezelfdertijd seksuele grenzen verlegden. Regisseur Bertolucci verklaart op archiefbeeld: “Pornografie moet volledig bevrijd worden!”
Van misstanden bij pornoproducties wordt niet gesproken. Wel zijn er feministische kanttekeningen en betreurt schrijver Helena Velena dat het “de showbusinessideologie gelukt is de subversieve en vibrerende kracht die porno had weg te nemen”.
Film details
- Productieland
- Italië
- Jaar
- 2016
- Festivaleditie
- IFFR 2016
- Lengte
- 78"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Ghost Ship
Verspreid over negen hoofdstukken en een epiloog, rijgt de film anekdotes aan elkaar over Florence Balcombe (de vrouw van Bram Stoker), Oscar Wilde
-
Font màgica
Betoverend spektakelstuk is ontstaan door filmmateriaal van een lichtfontein in Barcelona intensief met fotochemische en digitale processen te bewe
-
Ditirambo
Op een dag benadert een vrouw Ditirambo met een klus: hij moet op zoek naar een van de minnaressen van haar overleden echtgenoot – uitgesteld