Cemetery of Splendour

Voorbij het hypnotiserende geruis van ventilatoren in de broeierige Thaise hitte en de kalmerende verschijningen van droomwezens en geesten bevatten Weerasethakuls films altijd een onmiskenbaar politieke dimensie. Na de militaire staatsgreep van 2014 dringt die zich in Cemetery of Splendour onvermijdelijk meer op de voorgrond. Setting is een oude school in Weerasethakuls geboortestad Khon Kaen, waar een geïmproviseerd ziekenhuis is ingericht voor soldaten lijdend aan een mysterieuze slaapziekte.
De oude vrijwilligster Jen koestert een van de jongemannen als de zoon die ze nooit gehad heeft en een medium leest hun dromen. Twee godinnen verschijnen als jonge vrouwen en vertellen dat onder het ziekenhuis een eeuwenoud kerkhof ligt, waar machthebbers van weleer hun voorhistorische strijd uitvechten en de slapende jongemannen van hun levenskracht beroven. Verteld in Weerasethakuls zachtmoedige, kalm-subversieve stijl, behelzen deze aantekeningen uit het ondergrondse naast een grote liefde voor de cultuur waarin hij opgroeide, een felle aanklacht tegen het autoritaire bewind. Zie ook de installatie Fireworks (Archives).