Aaaaaaaah!

Waar zouden we zijn zonder beschaving? Filmmaker Steve Oram waagt een poging. Hij schetst in een Londense buitenwijk een wereld waarin mensen apen zijn gebleven. Een kosmos zonder vooruitgang, waar etiquette nooit heeft bestaan. Gefilmd op documentaireachtige wijze worden twee facties in beeld gebracht, onder leiding van hun respectievelijke alfamannetjes, die het met elkaar aan de stok krijgen. De mensapen mompelen, kreunen en krijsen naar elkaar. Hun vleselijke lusten worden verbeeld door perverse grimassen. Het leidt tot hilarische en schaamtevolle momenten. De film verwordt geleidelijk tot apensatire, waarmee de gewiekste mensheid te kak wordt gezet. Zonder fijne motoriek kunnen we bijvoorbeeld nog wel de wasmachine repareren. En eten zonder bestek, dat komt natuurlijk voor in talloze culturen. Zo dient de observerende benadering als manier om de kijker op het verkeerde spoor te zetten. Net zoals we apen met mensen vergelijken, vergelijken we mensen die apen spelen toch weer met mensen.