Ik ben Alice

De bejaarde mevrouw Remkes kijkt in de camera. We horen een robotachtige vrouwenstem in het Nederlands vragen stellen; mevrouw Remkes begint meteen te vertellen. De stem is van Alice: een 60 centimeter hoge robot met een mensachtig gezicht; de (niet al te beste) camera zit achter haar ogen. Mensen vinden grote robots eng, legt een lid van onderzoeksgroep Selemca (van de Vrije Universiteit Amsterdam) later uit. Toch aarzelt de bejaarde proefpersoon: ‘Geef mij maar een echt mens.’ ‘O, dat is jammer’, antwoordt Alice – dankzij een knap staaltje spraakherkenning.
Niet veel later spreekt mevrouw Remkes honderduit tegen Alice, die geregeld langs wordt gebracht (want zelf lopen doet ze niet). Net zoals mevrouw Schellekens-Blanke en mevrouw Van Wittmarschen. De drie bejaarden lijken helemaal gewend aan de caredroid (sociale zorgrobot), gemaakt door het Amerikaanse Hanson Robotics. Onderzoekers analyseren tussendoor Alice’ cameraopnamen en discussiëren met thuiszorgers – die zich afvragen of dit nu de toekomst is.