Eden

Parijs 1992: literatuurstudent Paul (Félix de Givry) droomt van een carrière als garage-dj. Met zijn vriend Stan vormt hij het dj duo Cheers, maar hun elektronische dance kent maar weinig succes. Heel anders vergaat het Thomas en Guy-Man van Daft Punk, die hij telkens weer tegen het lijf loopt op de vele undergroundparty's. Daft Punk groeit uit tot een act met wereldwijd succes. Tegen het eind van het decennium belandt Paul in een depressie, terwijl ook zijn cocaïnegebruik hem geen goed doet.
Regisseur Mia Hansen-Løve, die het verhaal baseerde op het leven van haar broer en medescenarist dj Sven Love, laat zien hoe het Paul in twintig jaar is vergaan; hoe hij zich ontwikkelt van partyganger tot organiserend dj, hoe de euforie van drugs, muziek en liefde heel gemakkelijk kan omslaan in de deceptie van financiële tegenslagen, drugsverslaving en depressie. Eden geeft een waarachtig, soms schrijnend beeld van twee decennia garage in de Franse clubscene - uiteraard met heel veel muziek.