Angels of Revolution

Regisseur Fedortsjenko (Silent Souls, 2011) baseerde zich voor Angels of Revolution op de Kazymopstand van 1933, toen de Chanten uit West-Siberië in opstand kwamen tegen de gedwongen Sovjetcollectivisatie, die het einde inhield van hun traditionele leefwijze en spirituele opvattingen. Fedortsjenko gebruikt het brute incident om te reflecteren op de onvermijdelijke botsing van twee totaal tegengestelde ideologieën, maar vooral om met prachtig gestileerde beelden de Russische avant-garde en politieke agitprop uit die tijd te reconstrueren.
Modernisme en traditie (of stad en taiga) gaan niet samen, zo illustreert Fedortsjenko aan de hand van de maniëristische acteerstijl, geënt op de opvattingen van theaterregisseur Meyerhold, een constructivistisch animatiefilmpje en verwijzingen naar Eisenstein en Malevitsj. Voor de Chanten is cultuur het schieten op waterzakken en aanbidden van katten, niet het luisteren naar de elektronische theremin of kijken naar suprematistische schilderijen.

• 

• 

• 

• 

• 

•