The Hope Factory

Door zijn uitgestrekte industriegebieden en immense productie is de Russische stad Norilsk een van de meest vervuilde plekken op aarde. Ondanks de aanhoudende ecologische crisis, het barre klimaat en de zware leefomstandigheden gaat het leven hier zijn gangetje, op zijn eigen extreme maar ook routinematige manier. Het bestaan wordt er gekenmerkt door de wil, of de droom, om te ontsnappen, vooral voor de jongere generatie. Het is een wanhopige, schier onhaalbare droom die de bewoners motiveert en verstrikt, en zich tegen hen keert.
Norilsk, met zijn poollandschappen, enorme fabrieken, anonieme Sovjetarchitectuur en post-Sovjetkapitalisme is het spectaculaire decor (en een belangrijk personage) in The Hope Factory, de eerste speelfilm van Natalia Meschaninova, een jonge regisseur met een ruime ervaring als documentairemaker. Het is een dramatisch coming-of-ageverhaal over twee meisjes: twee rivalen die hetzelfde doel nastreven, namelijk vertrekken. Ze doen dat op verschillende manieren, waarbij ze de vage grens tussen zedelijkheid en zonde aftasten.
Rusteloos geschoten met een handcamera en waarachtig geacteerd, veelal door debutanten, kruipt dit dynamische docudrama bijna onder de huid van de personages en werpt universele vragen op over 'de bloei van het leven'.