The Holy Bunch

Docent Roy is dood. Zijn vrienden - een schrijver, een vertaalster, een fotografe, een illustrator en een architect - bladeren door zijn notitieboeken in een poging zijn leven te reconstrueren. Dit voert enkelen naar de dom van Keulen en de Sagrada Familia in Barcelona, terwijl anderen de confrontaties aangaan met hun eigen projecties, zoals Carl, de schrijver, die bezeten is van diens creatie 'Rob'.
The Holy Bunch is een modernistisch meesterwerk dat verder gaat dan Antonioni's beeldtaal en onmiskenbaar Dreyeriaans is in zijn spiritualiteit - de fysieke pathos, de vluchtige bekoring van seks en de troostende werking van popliedjes en kerkgezang. Binnen het oeuvre van Emigholz is het melodramatischeThe Holy Bunch een soort middenschip, dat zijn pogingen uit de jaren 1970 tot het maken van neo-/post-/ongecompliceerd klassieke speelfilms verbindt met de verhalen over tijd en ruimte uit Photographie und jenseits: bespiegelingen over het eeuwige in het o zo eindige.