Concrete Clouds

Als editor verwierf Lee Chatametikool de reputatie een soort dokter te zijn, zoals je ook scriptdokters hebt: iemand die beweging kan krijgen in vastgelopen verhalen en die niet alleen geneest, maar ook verbetert. Die magische geneeskracht heeft hij ook op zijn speelfilmdebuut als regisseur losgelaten. Een wijdvertakt en gelaagd verhaal kreeg een bijna luchtige vorm.
Soepel worden twee tijdvakken verweven. Centraal staan twee broers in Bangkok in 1997, het jaar waarin de Aziatische economie instortte. Maar de jeugd- en schooljaren van de broers zijn voor de sfeer van het verhaal even belangrijk. De filmmaker riep die sfeer vernuftig op door complete televisie- en muziekshows uit de periode na te maken met zijn acteurs in de hoofdrollen.
De oudste broer keert vanuit New York terug naar Bangkok nadat de vader zelfmoord heeft gepleegd vanwege de crisis. Hij moet puinruimen in de financiën van het familiebedrijf en de zorg voor zijn jongere broer op zich nemen. Beide broers koesteren een jeugdliefde, wat weer andere crises met zich meebrengt.
Dit bijzondere en complexe debuut is waarschijnlijk niet autobiografisch te noemen, maar Chatametikool bracht wel zijn persoonlijke ervaringen mee: net als zijn hoofdpersoon bewoog hij zich tussen twee culturen, Amerika en Thailand.