Casa Grande

Het ‘grote huis’ uit de titel is het inderdaad zeer ruim bemeten onderkomen in een chique buurt van Rio de Janeiro, waar Jean (17) met zijn jongere zus en ouders woont. Daarnaast is er uiteraard personeel: een chauffeur en twee huishoudsters. Jean zit in het laatste jaar van de middelbare school, moet een studierichting kiezen en is druk met meisjes, uiterlijk en uitgaan – zoals dat hoort. Boven die overzichtelijke, elitaire wereld pakken zich donkere wolken samen als blijkt dat papa, zonder zijn kinderen daarover bij te praten, bijna door zijn geld heen is.
De eerste lange speelfilm van Fellipe Barbosa, die eerder al met de documentaire Laura blijk gaf van een uitstekend oog voor de gebruiken van de New-Yorkse upper class, geeft een haarscherp getekend, authentiek beeld van opgroeien in elitair Rio. Hij toont zich bovendien een uitstekend verteller, die met onnadrukkelijke details zijn personages zowel kritisch als liefdevol beschouwt: bezorgde ouders, onbezorgde dienstmeid, het vriendinnetje uit een andere klasse, het zusje naar wie niemand luistert.
Dat de film zich bezighoudt met grote, actuele thema´s als klassenverschillen en racisme neemt niet weg dat Casa Grande ook zeer persoonlijk en deels autobiografisch is. De naturel spelende cast, bestaande uit een goedgekozen mix van televisiesterren en non-professionele acteurs, heeft zichtbaar plezier in het werk.