Arwad

Het piepkleine eiland Arwad voor de kust van Syrië kent een lange geschiedenis. Het is zo’n plek die nooit lijkt te veranderen, net als haar inwoners. Als je het eiland verlaat, zoals Ali dat ooit heeft gedaan, kom je er niet makkelijk van los. Hoe perfect je nieuwe leven ook lijkt.
Met lichte sprongen in de tijd vertellen regisseurs Samer Najari (zelf half Syrisch, half Libanees, geboren in Moskou en thans woonachtig in Canada) en Dominique Chila het verhaal van een emigrant vanuit drie verschillende perspectieven: die van Ali, zijn vrouw Gabrielle en zijn minnares Marie.
Na de dood van zijn moeder komt Ali in een emotionele crisis terecht. Ondanks zijn leuke gezin en goede baan voelt hij zich een buitenstaander in zijn nieuwe land Canada. Maar ook een terugkeer naar zijn geboorteplaats Arwad biedt geen soelaas. Tijdens zijn verblijf op het eiland met zijn minnares Marie verdrinkt Ali tijdens een nachtelijke zwempartij. Is het een ongeluk of zelfmoord? Zowel Marie als echtgenote Gabrielle worstelen met deze vraag, die ze in hun eentje moeten zien te beantwoorden. Gabrielle moet door met haar twee dochters, Marie kan met niemand praten over Ali.
Integer en sober gefilmd geven regisseurs Najari en Chila in hun evenwichtige, volwassen debuutfilm de personages alle ruimte voor hun emoties, overtuigend gespeeld door een sterke cast. De spaarzame, doeltreffende score van bouzouki, gitaar en ud benadrukt het gevoel van eenzaamheid en verlies bij alle betrokkenen.