Afscheid van de maan

Het is de warme zomer van 1972, de periode waarin de Amerikanen hun laatste maanmissie lanceren. Een tijd ook van broekpakken en hallucinerend behang. Op de achtste verdieping van een Nederlandse nieuwbouwflat woont de twaalfjarige Duch met zijn vader, moeder en zusje. Zijn hobby’s zijn de ruimtevaart en Mary, de knappe buurvrouw. Duchs vader kijkt liever naar de buurvrouw die net twee deuren verderop is komen wonen. Haar komst doet de bewoners kennismaken met de vrije seksuele moraal die tot dan toe aan de achtste verdieping voorbij was gegaan, maar dat is duidelijk niet tot ieders genoegen.
Beeldend kunstenaar Dick Tuinder zet de tragikomische avonturen van zijn hoofdpersonen af tegen de verloren illusies van het overgangsjaar 1972. In 1969 heerste nog optimisme en stond de eerste man op de maan. Drie jaar later is de Vietnamoorlog zo goed als verloren en nadert een oliecrisis. Terwijl radio- en tv-berichten het wereldnieuws de huiskamers binnenbrengen, loopt de boel op acht hoog flink uit de hand.
De structuur van Afscheid van de maan heeft veel van een uitbundige situation comedy (sitcom), maar de film heeft bepaald niet de kartonnen decors die bij dat genre horen. Integendeel: ieder detail oogt authentiek. Tuinder filmde op locatie in de Zonneflat in Deventer – een flat als vele andere in Nederland, maar toevallig ook de flat waar hij zelf in opgroeide. Dit kan het vermoeden bevestigen dat de film meer dan een vleugje autobiografie in zich draagt.

• 

•