Ziba

Ziba, een upperclass huisvrouw uit Teheran, lijkt het goed voor elkaar te hebben. Toch is ze elke dag moe en voelt ze zich verlamd in haar dagelijkse routine. Aan niemand kan ze duidelijk maken wat haar mankeert.
Als de zwijgende Ziba en haar geïrriteerde man een tussenstop maken tijdens een reisje naar zee, raken ze elkaar kwijt. Ziba komt letterlijk vast te zitten in een pas opgeleverd gebouw, dat eigendom is van haar man. Ze doodt de tijd met het luisteren naar een vader en zijn opstandige dochter, die haar ongevraagd enkele zeer persoonlijke dingen toevertrouwen.
Bani Khoshnoudi maakte niet zozeer een portret of karakterstudie van Ziba, maar toont via haar personage de verstikking die vele Iraniërs dagelijks ervaren. Ziba staat voor de algemene staat van onderdrukking, verwijdering en opgelegd zwijgen in hedendaags Iran; ook de flarden propaganda op tv en radio wijzen daarop. Ziba kwam mede tot stand tijdens een Cinéfondation Writing Residency van het Cannes Film Festival. Zie ook de installatie Scaffold voor Signals: Inside Iran in More Than Film.