Steel Is the Earth

Mes De Guzman bouwt zijn 'aarde-trilogie' rondom de drie basale grondstoffen steen, staal en ijs, die elixer en gif tegelijk zijn. Noodzakelijk om te overleven, maar ook een bedreiging voor het leven.
Carlito, de hoofdpersoon van het tweede deel, heeft patent op staal. Zijn motorfiets en pistool zijn ervan gemaakt, en bij zijn klusjesbedrijf gebruikt hij het materiaal in van alles en nog wat. Staal staat voor koud, hard en mechanisch, een contrast met de zachte en warme gevoelszaken in zijn leven. De liefde bijvoorbeeld: Carlito gaat trouwen. Hij durft dat alleen niet aan zijn ouders te vertellen. Ook laaft hij zich aan de geborgenheid van de sjacherende plattelandsgemeenschap, waarnaar hij van zijn werk heen en weer pendelt.
Losjes meanderend en ogenschijnlijk geïmproviseerd - ogenschijnlijk, want feitelijk ligt er een stevig script vol droogkomische dialogen aan ten grondslag - werkt Steel Is the Earth verraderlijk: haast ongemerkt wordt de sfeer donkerder en grimmiger, en stevent de film af op een fatale - of stalige - afloop.