Harmonica’s Howl

In de minutenlange openingsscène van Harmonica’s Howl is te zien hoe een gigantisch containerschip bij het krieken van de dag langzaam voorbij vaart. Aan het einde van de film toont de Braziliaanse regisseur Bruno Safadi op dezelfde manier, gefilmd met een vaste camera op afstand, een enorm cruiseschip, maar dan in het holst van de nacht.
Daartussen focust Safadi op drie jonge, mooie, welgestelde mensen, Pedro, Antônia en Luana, die als drijvende eilanden om elkaar heen cirkelen. Rusteloos. Stuurloos. Bezeten door de liefde. Bezeten door zichzelf.
De vorm is experimenteel; de titel verschijnt pas na een half uur in beeld en de sterke, penetrante geluidsband vertelt vaak een compleet ander verhaal dan de suggestieve beelden. Het hypnotiserende, vervreemdende Harmonica’s Howl maakt deel uit van Operation Sonia Silk, een door het Hubert Bals Fonds ondersteund project van een collectief filmmakers, acteurs en crewleden die met een zeer bescheiden budget drie speelfilms in twee weken opnamen. Zie ook Rio Belongs to Us en Éden.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•