Tweede deel van twee intieme verhandelingen over de buurtbewoners van de wijk Santa Efigênia in São Paulo – van filmmakers en winkeliers tot daklozen. Het zijn voornamelijk montages van de eigen uitgebreide fotodocumentatie van de filmmaker over deze buurt, waar hij lang heeft gewoond. De films kunnen worden omschreven als bitterzoet, nostalgisch en ingehouden persoonlijk, terwijl ze toch ook iets hebben van bioscoopjournaals, waaruit Candeias’ ervaring als maker van bedrijfsfilms blijkt. Zie ook Uma rua chamada triumpho (1969-1970).