De jueves a domingo

Deze Chileense roadmovie speelt zich geheel af in en om de auto van een gezin uit de middenklasse, dat een vierdaagse trip maakt naar het noorden van Chili. Het zal hun laatste reis zijn als gezin. Soms schemert er in dit debuut iets door van de scheidingsperikelen, maar door de subtiele enscenering en cameravoering wordt die crisis vooral impliciet en verbrokkeld verbeeld. Zo zijn vaak alleen de achterhoofden van de zwijgende ouders te zien, vanuit het perspectief van de kinderen op de achterbank, die slechts deels zicht hebben op wat er allemaal gaande is.
De reis die zo vrolijk begint met allerlei autospelletjes, krijgt al snel melancholieke ondertonen als ieder zijn eigen bestemming in de woestijn blijkt te zoeken: de kinderen willen alleen maar naar het strand, terwijl de vader afkoerst op een nieuw leven in een ander appartement, en de moeder vooral verlangt naar een niet meer bestaande plek waar alles nog bij het oude is.
Dominga Sotomayor (1985) maakte eerder de korte film Videojuego, die in 2010 in Rotterdam werd vertoond. Ook daarin draaide het om een echtscheiding, gezien vanuit het perspectief van het kind: een jongen verliest zich in de fictieve wereld van een videogame terwijl zijn ouders op de achtergrond de inboedel verdelen. De jueves a domingo werd geselecteerd voor de Cannes Cinéfondation Résidence 2010, heeft een Nederlandse coproducent en werd ondersteund door het Hubert Bals Fonds.