A La Cantábrica

Ze zijn twaalf jaar, de vier vrienden uit deze gevoelige debuutfilm die zich afspeelt in Buenos Aires in 1997. De enorme economische crisis waar Argentinië op dat moment in verkeert, speelt slechts op de achtergrond een rol, want regisseur Ezequiel Erriquez kiest nadrukkelijk het perspectief van zijn jonge hoofdpersonen.
Zo is terloops te horen dat de vader van één van hen naar het buitenland gaat, op zoek naar werk. Maar Lola, Choco, Lija en Zota zijn - zoals iedere twaalfjarige - vooral in zichzelf en elkaar geïnteresseerd. Lola heeft haar balletlessen, Zota helpt bij de repetities van een theaterstuk, gespeeld door een groepje blinde acteurs. Op een dag besluiten de vrienden te gaan spelen bij La Cantábrica, een recent gesloten, verlaten fabriek.
De precieze gebeurtenissen van die noodlottige dag laat de 26-jarige regisseur buiten beeld, zoals hij ook alledaagse belevenissen slechts fragmentarisch laat zien. De nadruk ligt op de belevingswereld van de kinderen, wier leven na deze dag nooit meer hetzelfde zal zijn.