Silent Souls

Water en liefde, dat zijn de twee goden die de Merja’s aanbidden. Volgens Aist, de verteller van Silent Souls, leeft de eeuwenoude cultuur en folklore van de Merja’s – een volk van Finse oorsprong – nog altijd voort in het deel van Rusland waar zij zich ooit vestigden.
Aist, een fabrieksarbeider met literaire ambities, kijkt dan ook niet raar op wanneer zijn baas hem vraagt zijn overleden vrouw naar haar laatste rustplaats te brengen. Zo gaat dat bij de Merja’s. De twee mannen stappen in de auto en rijden, met het lijk achterin, naar de rivier waar ze de vrouw zullen cremeren. Een ander typisch Merja-gebruik is ‘roken’, waarbij de weduwnaar uitgebreid praat over zijn seksleven met de overledene.
Het camerawerk van Michail Krichman, die ook voor Andrej Zvjagintsjev (The Return, The Banishment) werkte, voert de kijker mee op een betoverende reis. Regisseur Aleksej Fedorchenko kent zijn Russische klassieken, maar weet ook een geheel eigen toon te vinden in dit fraaie noodlotsdrama, dat het midden houdt tussen absurdisme, antropologie en een diep doorvoelde melancholie.